మా సిక్కిం యాత్ర

                       నిజమే ఇప్పటికే ఆలశ్యం అయ్యింది. సిక్కిం టూర్ ముగించిన దగ్గర నుండీ చాలా మంది చాలా వివరంగా మా టూర్ గురించి రాయమని అడుగుతూనే ఉన్నారు . ఒక కొత్త ప్రదేశానికి వెళ్ళేటప్పుడు ముందుగానే అక్కడ చూడవలసిన దాని గురించి ఇంటర్నెట్ సౌకర్యం వలన వివరాలు పూర్తిగా తెలుస్తున్నాయి. టూర్లు మాకు కొత్త కాదు కాబట్టి ముందుగానే టూర్ కి అవసరమైన మనస్తత్వాన్ని ముందుగానే రెడీ చేసుకోవాలి. చిన్న చిన్న మోసాలు జరుగుతాయి ..... వాటిని 100% తప్పించుకోవచ్చు కానీ మన దగ్గర చాలా సమయం ఉన్నప్పుడు మాత్రమే అది సాధ్యమవుతుంది. కాబట్టి తక్కువ మోసాలతో .... తక్కువ సమయంలోనే ఎక్కువ ప్రదేశాలు చూసే విధంగా మన మనసును మలుచుకుంటే upsets తగ్గుతాయి. మాకున్న సమయం తక్కువే కాబట్టి మా వెళ్లబోయే  టూర్ మీద ఎక్కువ పరిశోధన చేసి కేవలం మోసాలను తగ్గించే పని మీదే మా దృష్టి నిలపాలని అనుకోలేదు కాబట్టి న్యూ జల్పాయ్ గురి స్టేషన్ (హౌరా నుండి సుమారు 10-11 గంటల ప్రయాణం ) లో దిగ గానే దగ్గరలోనే ఉన్న ట్రావెల్ ఏజెన్సీ దగ్గరకు వెళ్లాం. మా అమ్మాయి కొలీగ్స్ చాలా మంది ముందుగానే టూర్ చేసి ఉన్నారు కాబట్టి మమ్మల్ని ఎక్కువగా ఎవరూ మోసం చేయలేరని మాకు తెలుసు . వాస్తవంగా అదే జరిగింది కూడా. ఇక్కడ నాకూ ..... శ్రీమతికీ తరచూ జరిగే ఒక యుద్ధం గురించి చెప్పాలి. నాకు విరమణ తరువాత వచ్చే పెన్షన్ ను కూడా లెక్క లోకి తీసుకుంటే రోజుకి ప్రభుత్వం నాకు 2500 రూపాయలు పైనే ఇస్తుంది కాబట్టి చాలా తేడా వస్తే తప్ప దూరం వెళ్లి చిన్న చిన్న మార్కెటింగ్ లు చేయకూడదంటాను ..... ఆ సమయాన్నిఉపయోగించుకుని  నా సాంకేతిక నైపుణ్యాన్ని పెంచుకుంటే మంచిదంటూ ఉంటాను .... కానీ తనే గెలుస్తూ ఉంటుంది.

మొత్తానికి చక్కటి అల్పాహారం తో మా ప్రయాణం ప్రారభించాం .29-3-13 సాయంత్రం 5. 00 గంటలకు మేము బుక్ చేసుకున్న మే ఫెయిర్ హోటల్ కి చేరుకున్నాం. అతి చక్కటి లొకేషన్ లో

అత్యంత సుందరంగా నిర్మించబడిన ఆ హోటల్ మాకు కనువిందు చేస్తుంటే స్నానాలు ముగించి Gangtok నగరంలో మార్కెట్ ప్రాంతమైన M . G . మార్కెట్ కు వెళ్ళాం. ఆ మార్కెట్ చూసి ఇక్కడనుండి వెళ్ళిన  మన వాళ్లెవరైనా ఆశ్చర్యపోక మానరు. మార్కెట్ లోకి వాహనాలను అనుమతించరు. ఇరుపక్కల  పార్క్ చేసుకోవలసిందే . షాప్ ముందు కార్ ఆపి శరీరాన్ని దాంట్లోనుండి దింపి  సెక్యూరిటీ గార్డ్  నమస్కారాన్ని అందుకుంటే గాని మార్కెటింగ్ ప్రారంబించని మన వాళ్లకు ఇది ఆశ్చర్యం కాక మరేమిటి ? మార్కెట్ ను విడదీస్తూ ఉన్న చిన్న పార్క్ ..... కింద ఉన్న టైల్స్ ఫ్లోరింగ్ ..... దాని మీదే ఆడుకుంటున్న చిన్న పిల్లలు మనలను వేరే ప్రపంచానికి తీసుకెళ్లతాయ్. ఈ మార్కెట్ ను చూడ గానే మా వైజాగ్ లో ఖాళీ అయిన జైలు స్థలం గుర్తుకు వచ్చింది. నిజంగా సరైన Architectural డిజైన్ తో అలాంటి మార్కెట్ నిర్మిస్తే ఎంత సౌలభ్యంగా ఉంటుందో ..... అనిపించింది. నిజంగా మనకు అన్నీ ఉంటాయ్ లోపించేది చిత్తశుద్ది మాత్రమే. తిరిగి వచ్చి డిన్నర్ కు ఉపక్రమించాం. అందులోనే సిక్కిం ప్రఖ్యాత వంటకం మామూస్ తిన్నాం.ఆవిరితో ఉడికించబడే ఆ వంటకం ప్రత్యేకత తింటే గాని తెలియదు.           

 మొదటి రోజు :ది 29-3-14
  మరునాడు ఉదయాన్నే తూర్పు సిక్కిం కు తలమానికం వంటి బాబా మందిర్ .... చాంగు సరసు వైపు బయలుదేరాం. ఇక్కడే ఒక సంగతి గుర్తుంచుకోవాలి. సిక్కిం లో చాలా ప్రాంతాల దర్శనానికి ముందుగానే మిలటరీ అధారిటీస్ అనుమతి తప్పని సరి. కాబట్టి టూర్ ఆపరేటర్ సహాయం లేకుండా అంతా మనమే ఏర్పాట్లు చేసుకుందామన్న ఆలోచన చేయడం వ్యర్ధం. కాస్త కమీషన్ వాళ్ళు తిన్నా కూడా కలిసొచ్చే సమయం తో పోలిస్తే మనమే లబ్ది దారులం అవుతాం. మొదటి రోజు కాబట్టి కనబడుతున్న మంచు పర్వతాలు ఎంత థ్రిల్లింగ్ కు గురి చేస్తాయంటే మనం మంత్ర ముగ్దుల్లా చూస్తూ ఉండి పోతూ ఉంటాం. చాంగూ సరసు దాటిన తరువాత రోడ్ పక్కన ఉండే " You are under Chinese observation" అన్న sign బోర్డ్ లు మనం సరిహద్దులలో ఉన్నామన్న మాట అనే థ్రిల్లింగ్ గు గురి చేస్తాయి.పైకి వెళ్ళే కొద్దీ ఆక్సిజన్ తగ్గుతూ

ఉంటుంది. కాబట్టి మనం కాస్త జాగ్రత్తగా ఉండడం అవసరం. అత్యుత్సాహం అనర్దాలకు దారి తీస్తుంది. మా అదృష్టం కొద్దీ మేము వెళ్ళిన రోజే బాబా మందిర్ కు రోడ్ ఓపెన్ చేసారు. లేదంటే అంత దూరం వెళ్ళి ఆ అద్భుత ప్రదేశాన్ని మిస్ అయిన బాధ మిగిలి పోయి ఉండేది. 13000 అడుగుల ఎత్తులో ఒక వీర సైనికుడి( హర్భజన్ సింగ్ 1941-67) సంస్మరణార్ధం కట్టిన ఆ మందిరం మన భారతీయులందరికీ నిజంగా దర్శనీయ స్థలం. ఎన్ని ఫోటో లు ఇక్కడ ఎన్ని ప్రచురించినా అవి ఆ అందానికి న్యాయం చేయలేవు .

మొదటి సారి ఆ మంచు పర్వతాలను చూస్తున్న మా శ్రీమతి కూడా పిల్లల్లా గంతులు వేయడం ప్రారంబించింది . ఒక్క నాలుగైదు నిముషాల బాటు నాకు ఇబ్బందిగా అనిపించినప్పటికీ మంచినీళ్ళు తాగుతూ ఉండడం వలన చాలా త్వరగా మామూలు గా అయిపోయ్యాను . అంతా మంచు ఎడారి . 

 కొంత సేపటికే చలిగాలుల ఎఫెక్ట్ కనబడింది. తలకి ఫర్    

కేప్ పెట్టుకోక తప్పలేదు. క్రింద కనబడేదే ప్రసిద్ద 

బాబా మందిర్ ఆ మందిరం యొక్క చరిత్ర ..... 

నమ్మకాలూ అన్నీ నెట్ 

లో దొరుకుతాయి .....

ఇక్కడనుండి క్రిందకు దిగడం ప్రారభించినప్పటి నుండీ   చాంగూ సరసు వరకూ ఇక్కడి జ్ఞాపకాలు వెంటాడుతూ ఉంటాయి . చాలా ఎత్తునుండీ చాంగూ సరసు మనకు కనబడుతుంది. ఆ సరసు పవిత్రత గురించి ...... శక్తుల గురించి కూడా చాలా నమ్మకాలున్నాయ్. మిగిలిన విషయాలు ఎలా ఉన్నా 12500 అడుగుల ఎత్తులో ఉన్న ఈ సరసు అందాలు వర్ణనాతీతమే . ఎత్తైన మంచు పర్వతాల మధ్య నీలం రంగు నీళ్ళలో మంచు శిఖరాల ప్రతిబింబాలు అద్భుతంగా ప్రతిఫలిస్తూ ఉంటాయ్ . ఇక్కడ అలంకరించబడిన యాక్ ల మీద హిమాలయాల్లో విహరించడం చక్కని అనుభవం .

అక్కడ నుండి అడుగు దూరంలో కూడా మనిషి కనబడనంత వర్షం ..... అతి సన్నని దారి ..... పక్కకు జారిందంటే ఊహించుకోడానికి కూడా భయం వేస్తుంది. కానీ డ్రైవర్స్ అందరికీ ఆ దారి కొట్టిన పిండి అనుకుంటా ... ఏ మాత్రం తడబాటు లేకుండా సాయంత్రం 5.00 గంటలకల్లా Gangtok చేరాం.

మేము దిగిన స్థలం నుండి M . G రోడ్ కేవలం 2 కి.మీ. ఉంటుందని తెలిసింది కాబట్టి నెమ్మదిగా నడక ప్రారంభించాం. రోడ్ల మీద నడవని జనం ..... ఒకరి వెనుక ఫుట్ పాత్ మీదే .... ఎంతో అవసరమైతే గాని హారన్ కొట్టని వాహన చోదకులు. క్రమశిక్షణ ఉంటే అందరికీ మంచిదే ..... తప్పితే ఒకరిద్దరికే ఆనందం అనే తాత్విక దృక్పధం అంతా కనబడుతుంది. పక్కనే ఉన్న భూటాన్ ప్రపంచంలో హ్యాపీ నెస్ ఇండెక్స్ లో మొదటి 10 దేశాల్లో ఉంటుంది. దాని ప్రభావం .... తాత్విక దృక్పధం వీరి మీదా కూడా ఉందేమో అనిపిస్తుంది. జరిగిన  అభివృద్ధి ఎంత అనేది కాకుండా ఎంత మందికి చేరిందనేది ముఖ్యం. ఆ విధంగా చూస్తే  ఆ రాష్ట్రం మన కంటే చాలా అభివృద్ధి చెందినట్లే. మే ఫెయిర్ లో తృప్తిగా డిన్నర్ చేసి మూడు దినాలు ,రెండు రాత్రుల నార్త్ సిక్కిం యాత్రకు సామాను సర్దుకుని నిద్రపోయ్యాం.

రెండవ రోజు :ది 30-3-14
ఉదయం 11. 00 గంటలకు మా ప్రయాణం ప్రారంభమయ్యింది. ఊహించలేని ఎత్తైన పర్వత సానువుల మీదుగా సన్నని దారుల గుండా ప్రయాణం చేసి సాయంత్రం అయ్యేసరికి "లాచుంగ్" చేరుకున్నాం. ఇక్కడే మేము మా మొదటి మోసాన్ని రుచి చూసాం. న్యూ జల్పాయ్ గురి లో మాకు లాచుంగ్ అంటే చిన్న గ్రామం ..... ఏమీ దొరకని ప్రదేశం కాబట్టి టూరిస్ట్ లు కాస్త adjust అవవలసి ఉంటుందని చెప్పారు . నిజానికి అది అన్ని వసతులూ ఉన్న చిన్న పట్టణం. ఆ వూరిలో మంచి హోటల్స్ చాలా ఉన్నాయి. కానీ మనం గట్టిగా ముందే చెప్పక పొతే గీజర్ లు కూడా పనిచేయని టాయిలెట్ లు ఉండే ఇరుకు రూమ్స్ లో సర్దుకో వలసి వస్తుంది. 

మూడవ రోజు :ది 31-3-14
ఉదయాన్నే 6. 00 గంటలకే ప్రయాణం ప్రారంభం అవుతుంది. ఇంచుమించు 2 గంటల సమయంలో యంటాంగ్ లోయ కు చేరుకుంటాం. అక్కడే అల్పాహారం చేయవలసి ఉంటుంది. అల్పాహారం అంటే మనకున్నట్లు చాయిస్ లు ఉండవ్ . వాళ్ళు పెట్టే నూడుల్స్ తప్ప వేరేమీ ఉండవ్. అల్పాహారం తిని కొంచెం ముందుకు వెళ్లేసరికి అల్పాహారం సంగతే మరచి పోతారు. ఉదయపు సూర్య కాంతితో మెరిసే పర్వత శిఖరాలు ....... పచ్చటి మైదానం ..... చూడాలి తప్ప వర్ణించడానికి ఏ భాషా సరిపోదు.

నిజానికీ ఫోటోగ్రఫీ అలవాటు ఉన్న వారికి ఎన్ని తీసినా తనివే తీరదు. బాబా మందిర్ దగ్గర ఉండే పరిసరాలకు ఇక్కడకు ఉండే ప్రధానమైన తేడా ఏమిటంటే ఇక్కడ పచ్చదనానికి అంచుగా వెనుక తట్టులో మంచు శిఖరాలు ఉంటాయ్ . ఆ అందం మనలను మంత్రముగ్దులను చేస్తుంది. ఇక్కడ నా విన్నపం ఏమిటంటే నార్త్ సిక్కిం యాత్ర చేయాలనుకునే వాళ్ళు సమయం తక్కువ ఉంటే బాబా మందిర్ వైపు వెళ్ళడం మానేయ వచ్చు. 

టెన్షన్స్ దూరం చేసే ఇలాంటి ప్రయాణాలు వీలయినంతమందికి అందుబాటులో ఉంటే ఎంత మంచిదో ..... అసలు ప్రతి చోటా ఏదో ఒక దర్శనీయ స్థలం ఉంటుంది ..... మనమే పట్టించుకోం . ఇక్కడొక చిన్న సెలయేరు ఉంటుంది .... మేము నీళ్ళ పక్కన ఉండే వాళ్ళమే కాబట్టి సెలయేరు మీద అంతగా దృష్టి పెట్టలేదు. చాలా మంది యాత్రికులు అటు కూడా పరుగులు తీశారు. మా పప్పీ(మా అమ్మాయి ) మాకు కూడా ఒక ఫోటో తీసింది .ఇంకొక 15 రోజుల తరువాత వస్తే ఇక్కడ పూలన్నీ వికసించడం  ప్రారంభమవుతుందని డ్రైవర్ చెప్పగానే మనసు 

చివుక్కుమంది . నిజంగా అప్పుడెంత colorful గా ఉంటుందోనని. అక్కడ నుండి ఎప్పుడెప్పుడా అని ఎదురు చూస్తున్న '0' పాయింట్ (Yumesamdong )కు ప్రయాణం ప్రారంభమయ్యింది . అందరిలో ఉత్సాహం. రోడ్ కూడా బాగానే ఉంటుంది. పాటలు ఉత్సాహాన్ని రెట్టింపు చేస్తుంటే డ్రైవర్ స్పీడ్ పెంచాడు.

ఒక్కొక్క చోట రోడ్ మలుపులు చూస్తుంటే

ఎంత భయం కలుగుతుందంటే ....... అక్కడి డ్రైవర్స్ కు మాత్రం ఏ మాత్రం తడబాటు ఉండదు . 

హమ్మయ్య చేరుకున్నాం ..... 
అందరిలోనూ పరవళ్ళు తొక్కుతున్న హుషారు. భూమి మీదే ఇదే స్వర్గమేమో అనేంత ప్రకృతి సౌందర్యం ..... ఎన్ని ఫోటోలని ఇక్కడ upload చేయగలను ..... 

చాలా.....  ఇంకా కావాలా ...... అందం .... కళ్ళు ఎంత అదృష్టం చేసుకున్నాయో .....

అంతా చిన్న పిల్లలై పోతామేమో ..... ఎవరైనా చూస్తారనే భయం లేదు .... నవ్వుతారనే భయం అసలు లేదు .... కాబట్టి మా శ్రీమతి కూడా పిచ్చుక గూళ్ళు కట్టడం ప్రారంభించింది .

 మరలా మేం నలుగురం .... 

పెద్ద హీరోలా వెధవ ఫోజులో మా సుపుత్రుడు .....

తను 12 సంవత్సరాలు కష్టపడి నేర్చుకున్న కూచిపూడి నాట్యంలో ఒక భంగిమను ...... ఆ పర్వత రాజాలకు చూపిస్తూ మా అమ్మాయి ......


మొత్తానికి విడవలేక విడవలేక ఆ ప్రదేశాన్ని విడిచి తిరుగు ప్రయాణమయ్యాం ..... అక్కడినుండి లాచేన్ ప్రయాణమయ్యాం.

నాలుగవ  రోజు :ది 01-4-14
ఈ  మా ఉగాది .... ఈ రోజు ఇక్కడ ఉండడం ...... భలే అనిపించింది ..... తెల్లవారగట్ల 03. 00 గంటలకు ఇంత చలిలో అసలు లేవగలమా ..... అనుకున్నాం కానీ కరెక్ట్ టైం కు తయారై కూర్చున్నాం. అసలు మేము వెళ్ళే ప్రదేశమే ..... మాకు తెలియని పేరు ..... మొత్తానికి జీప్ లో కూర్చున్నాం. వెలుగు వచ్చిన కొద్ది సేపటికే అల్పాహారం యదావిధిగా ముగించాం. అక్కడనుండి ఒక మిలిటరీ కేఫ్ ముందు ఆగిన తరువాతే మేమెంత ఎత్తులో ఉన్నామో తెలిసింది. 

ఆ కేఫ్ లో వేడి వేడి కాఫీ తాగి మా ప్రయాణాన్ని కొనసాగించాం . అంతా ఒక పెద్ద మంచు ఎడారి . మెరుస్తున్న మంచు శిఖరాలు .... మంచుని కట్ చేసి తయారు చేసిన రోడ్ .... ఇదే రోడ్ గుండా చైనా కు టిబెట్ కు పూర్వీకులు వెళ్ళేవారని తరువాత తెలిసింది .

వెళ్ళేది గురుదోమ్గార్ అనే సరసు దగ్గరకు అనీ ..... హిమాలయాల్లో ఉన్న అతి పవిత్ర సరసుల్లో ఇదొకటి అని మిలిటరీ కేఫ్ లో చదివాం.

మా అమ్మాయి వెనుకగా కనబడుతుంది అదే ..... సంవత్సరంలో కొద్ది కాలమే నీళ్ళు కనబడతాయ్. ఎప్పుడూ గడ్డ కట్టి ఉంటుంది. కానీ ఇక్కడ ఒక విచిత్రం ఉంది .

అక్కడ ఒక మూల స్వచ్చమైన నీరు కనబడుతుంది చూడండి . ఎంత చలి లో కూడా అక్కడ నీరు గడ్డ కట్టదట. దానికి కారణంగా ఒక కధ  చెబుతారు. గురునానక్ ఈ ప్రాంతం మీదుగా వెళ్తూ  ఈ కనబడుతున్న సరసు భాగం మీద తన చేతితో తాకాడనీ  ఆ ప్రభావం వలన అందరికీ ఎల్లకాలం నీరు అందించడానికి అది గడ్డకట్టకుండా ఉంటుందనీ అక్కడి వారి నమ్మకం . ఆ నీరు చాలా మంది పవిత్ర జలం గా తీసుకుని వెళ్తారు . ఏదైనప్పటికీ అది ఒక అద్భుతమే . ఇక ఈ ప్రాంతం యొక్క అందాన్ని మా ఫోటోలే చూపిస్తాయి .

ఇది కూడా చైనా కు సరిహద్దు ప్రాంతమే .... ఈ ప్రాంతం లో టూరిస్ట్ ల బాగోగులు మిలటరీ ఏ చూసుకుంటుంది . చాలా ఎత్తైన ప్రాంతం (17100ft) కాబట్టి ఆక్సిజన్ చాలా తక్కువ ఉంటుంది. మెడికల్ సమస్యల వల్ల తరచూ టూరిస్ట్ లు ఇబ్బందికి గురవ్వడం జరుగుతూ ఉంటుంది. 

మా సుపుత్రుడికి వాళ్ళ అక్కతో ఏదో ఖచ్చితంగా అవసరం వచ్చే ఉంటుంది. నెమ్మదిగా కాకా పడుతున్నాడు . వాడిది నిజమైన ప్రేమ అంటే నమ్మడం కష్టం .

అక్కడొక చిన్న గురునానక్ మందిరం ఉంది. పూజలూ పునస్కారాలు పెద్దగా లేనప్పటికీ అందరూ విధిగా ఒక సారి మందిరం లోనికి వెళ్లి వస్తారు. ఫొటోలైతే చాలానే ఉన్నాయి కానీ అన్నీ upload చేస్తే ఆ తరువాత వెళ్లేవారికి మజా ఉండదు . తిరిగి ఇక్కడ నుండి లాచెన్ వచ్చి సామాను ప్యాక్ చేసుకుని Gangtok బయలుదేరాం. ఇక్కడ అత్యంత సుందరమైన పర్వత గ్రామమైన లాచెన్ ఫోటో ఉంచక పోతే అన్యాయమే ..... 

రాత్రి తొమ్మిదింటికల్లా Gangtok చేరిపోయాం. 





ఇక్కడనుండి అంతా మామూలే .... మరునాడు Gangtok లోకల్ టూర్ పెట్టుకుంటే ఒక విధమైన టైం వేస్ట్ ..... త్వరగా ప్యాక్ చేసుకుని సిల్గురి చేరితే కాస్త మార్కెటింగ్ అయినా చేసుకోవచ్చు. 
                         కేవలం ప్రాంతం భౌగోళికంగా అందంగా ఉంటే సరిపోదు. అక్కడి ప్రజల జీవన సరళి కూడా బాగుంటే ఆ ప్రాంతం మరింత అందంగా ఉంటుంది. మితిమీరిన కోర్కెలే ..... దుఖానికి హేతువు అనే తాత్వికత వారు నమ్మిన మతంలో ఉంది . దానినే నమ్ముతూ శ్రమ మీద ..... నిజాయితీ మీద నమ్మకం సడలని ప్రజానీకం. భోగోళిక సౌందర్యానికి తోడైన ప్రజల జీవన సౌందర్యం ...... ఒక్క సారి వెళ్ళి చూడండి .... ఆ తరువాత పదే పదే వెళ్ళాలని అనిపిస్తూనే ఉంటుంది .  

నిండుగా నవ్వైనా లేని బ్రతుకు ..... ఛీ .....

టక ..... టక .....

ఛీ ... పొద్దున్నే చంపేస్తారు సెలవు రోజున కూడా .....

పాలు తెచ్చే పని లేదు ... శ్రీమతి , పుత్రరత్నం వూరెళ్ళారు కాబట్టి ..... ఆనందంగా రెస్ట్ తీసుకునే మూడ్ లో ఉండగా .....

టక ..... టక .....

తలుపు తీశాను ......

ఎదురుగా ఒక వెర్రి నవ్వు నవ్వుతూ ఒక యువకుడు ....

సార్ ..... మీరేమీ అనుకోక పోతే నాకు ఒక్క అయిదు నిముషాల టైం ఇవ్వండి .... మరలా వెర్రి నవ్వు ......

జాలి వేసింది .... లోపలికి రానిచ్చాను .

"మీకొక మంచి investment ప్లాన్ చెప్పొచ్చా సార్ ?"

"చెప్పు ..... " కసి గానే అన్నాను .

"సార్ .... మార్నింగ్ వాక్.....  సముద్రాన్ని చూస్తూ చేస్తుంటే థ్రిల్లింగ్ గా ఉంటుంది కదా ..... "

"పగలంతా నా ఉద్యోగం ..... నడిచే ఉద్యోగమే ..... వేరే వాకింగ్ అవసరం లేదు ...... "

"అలా కాదు సార్ .... ఎటు చూసినా పచ్చదనం ఉండే పరిసరాలు ..... ఇంకా .... "

"అవసరం లేదు ... మా రైల్వే ట్రాక్ ఇళ్ళ మధ్య ఉండదు ..... పచ్చదనం మధ్యే ఉంటుంది . "

"నాకు ఒక్క చాన్స్ ఇవ్వండి సార్ ... మీరు ఎండలో పగలంతా తిరిగి వచ్చి మా .... హిల్స్ లో ఉన్న స్విమ్మింగ్ పూల్ లోకి దిగి ..... "

"ఆగాగు .... సైట్ నుండి తిరిగొచ్చిన నా శరీరంతో స్విమ్మింగ్ పూల్ లోకి దిగాననుకో ..... ఆ నీళ్ళన్నీ కుళ్ళు కంపు కొడతాయ్ ..... అవన్నీ చెమటంటే తెలియని వాళ్ళకోసం ..... మా లాంటి వారి కోసం కాదమ్మా ...... "

"మీకింకో ఆప్షన్ ఉంది సార్ ...... మీరు ఇంటికెళ్ళి ఫ్రెష్ అయి స్విమ్మింగ్ పూల్ లోకి దిగొచ్చు ..... "

"నీవు చెప్పిన ఆప్షన్స్ .... మాకుండవ్ ..... మాకింటికి వచ్చిన తరువాత మా పెద్దాఫీసర్ లు పగలంతా చేసిన వర్క్ మీద రివ్యూస్ ....చేస్తారు తెలుసా ?"

"అదేంటి సార్ ..... వాళ్లకు ఫేమిలీస్ ఉండవా పాపం .... ?"

" ..... వాళ్లకు ఫ్యామిలీస్ ఉండవా .. వాళ్ళకు టేస్ట్  లు తెలియవా .....వాళ్ళు చిట్టు ,ఉలవలు మాత్రమె తినేవాళ్ళా ....... వాళ్ళు ఆఫీస్ టేబుల్స్ ని మాత్రమే ప్రేమిస్తారా? ..... లాంటి వెధవ ప్రశ్నలు వేయకు .... నీవు చెప్పాల్సింది చెప్పు చాలు "   

"మీ భాష చూస్తుంటే మీరు మీ ఉద్యోగంతో ఎంత విసిగి పోతున్నారో అర్ధం అవుతుంది సార్ " ఐనిస్టీన్ లెవెల్లో ఫీలింగ్స్ పెట్టి మరీ చెప్పాడు.

"అయితే .... "

" మీ ఇల్లు ఆహ్లాదకరమైన వాతావరణంలో ఉంటే  మీ శ్రమను మరిచి పోయి మీరు చాలా త్వరగా రిలాక్స్ అయిపోతారు సార్ ...... దానికోసమైనా మీరు మా ..... హిల్స్ లో ఫ్లాట్ బుక్ చేసుకుంటే ..... "

"ఆగాగు ..... మీ హిల్స్ ఇక్కడకెంత దూరం ?"

"నిజం చెప్పాలంటే కేవలం 30 కిలోమీటర్స్ ఉంటుంది."

" ఈ లోపుగానే చాలా పల్లెటూర్లు తగలుతాయి కదా ..... "

" అక్కడెక్కడైనా  ఏదైనా రైతు దగ్గర చిన్న ముక్క భూమి కొనుక్కుంటే నీ .... హిల్స్ లో ఉన్న రేటుకి మూడో వంతుకే రావొచ్చు  కదా ..... "

"కానీ సార్  మా ... హిల్స్ లో ఉండే మిగిలిన సౌకర్యాలు ...... క్లబ్ హౌస్ ..... "

"నేను ... నా కుటుంబం ....క్లబ్ హౌస్ లో ఏమి చేయాలి ?"

"అంటే .... మీరు వారం ....వారమ్ సినిమా చూడొచ్చు ..... "

"ఇప్పుడు చానల్స్ లో వస్తున్న సినిమాలు చాలకనా ...... నువ్వు నన్ను ఇన్ని అడుగుతున్నావు కదా ..... నిన్నొక్కటి అడగొచ్చా "

సిగ్గు పడ్డాడు

"అడగండి సార్ "

"నీవు ఎలా రిలాక్స్ అవుతావు "

"సార్ ..... మాదీ ఒక బ్రతుకేనా ..... ఏ ఉద్యోగమూ రాక ఇలాంటి పనికి ఒప్పుకుంటాం సార్ ..... నెలలో ఒక్కటి అమ్మగలిగినా గొప్పే ... తిరగటానికి ఖర్చులిస్తారు .... సెల్ బిల్లులు కడతారు ...... విసుక్కోకుండా సమాధానం చేప్పేవాళ్ళే తక్కువ ... రోజంతా తిరిగి రాత్రికి ఇంటికి చేరుకుంటాం ...... నానుండి ఆశాజనక సమాధానం రాదన్న భయంతో  అమ్మా నాన్నా ఏమీ అడగరు ..... నాలుగు మెతుకులు తిని కొద్ది సేపు టీవీ చూసి పడుకుంటాను. "

అతడి కళ్ళలో నీళ్ళు తిరిగాయేమోననిపించింది

"నీవేం చదివావ్ ... ?"

"నా లాంటి నిరుద్యోగులను మీరు వేరే అడగనవసరం లేదు సార్ ..... ఈ రాష్ట్రంలో ఇంజనీరింగ్ చదవని వాడెవ్వడని అడగండి ....... "

"నీకు ఈ విధమైన సేల్స్ మాన్ ట్రైనింగ్ మీ కంపెనీ ఇస్తుంది కదా .... "

"అవును సార్ .... "

"మరి నీకు కూడా ఇలాంటి చోట ఒక ఫ్లాట్ ఉంటే పూర్తి సౌఖ్యంగా ఉంటుందనిపిస్తుందా ?"

"మొదట్లో ఎప్పుడో ఒకప్పుడు అలాంటిది ఉండేది ...... నిజాలు కళ్ళ ముందు కనబడుతుంటే అంతలా అనిపించడం లేదు "

"ఏమిటవి ... ?"

"ఇంతకుముందు సేల్ చేసిన వెంచర్ ఎందుకో స్పీడ్ గా పూర్తయి మొత్తం ఆక్యుపై అయిపొయింది ......అన్నీ ఖరీదైన ఇళ్ళే ..... కానీ సార్ ఎవరో గాని వాళ్ళ అమ్మానాన్నలను తేలేదు సార్ ...... ఎవరో పెద్ద పెద్ద ఉద్యోగాలు చేసిన వాళ్ళను తప్పితే మా అమ్మా ..... నాన్నల వంటి వాళ్ళను అసలు  తీసుకు రాలేదు సార్ ..... నాకే అనిపించింది .... నిజంగా నాకిక్కడ ఫ్లాట్ ఉన్నా కూడా మా అమ్మా నాన్నలను ఇక్కడకు తీసుకు రాలేమోనని ....... "

ఒక్క ఐదు నిముషాలు అంటూ కిచెన్ లోకి నడిచాను .

రెండు టీ కప్పులతో వచ్చి అతగాడికొకటిచ్చాను.

"నిజానికి కొంత దగ్గరగా వచ్చావ్...... టీ తాగు "

"మాకు మా వూరిలో నాలుగెకరాల పొలం ఉండేది సార్ ...... ఫ్రీ గా ఇంజనీరింగ్ సీట్ వచ్చింది కదా అని జాయిన్ అయిపోయాను ..... లాప్టాప్ లాంటి ఖర్చులకి రెండెకరాలు అమ్మేసారు .... ఇక్కడికే వచ్చేసి ఒక కాలనీ లో కూరగాయల దుకాణం నడుపుతున్నారు. నాకు బాధగా ఉంటోంది సార్  మా వూరిలో ఉన్నప్పుడు ఎప్పుడూ ఎవరో ఒకళ్ళు మాట్లాడడానికి ఉండే వారు . ఇక్కడ వాళ్లకు ఉండడానికి చాలా ఇబ్బందిగా ఉంటోంది "

"చూసావా నీవే చెబుతున్నావ్ ..... పెద్దగా డబ్బు లేక పోయినా వాళ్ళు వాళ్ళ స్థానం లో ఉన్నప్పుడు రిలాక్స్ గా ఉండే వారని .... "

"భలే వారు సార్ ..... మా వాళ్ళైతే అక్కడే పుట్టి పెరిగారు కాబట్టి .... "

"నీకొక సంగతి తెలుసా ...... మాది కూడా ఒక పల్లెటూరే ....... అక్కడ మా నాన్న ...... అమ్మ ..... ఉన్నారు. మా పిల్లలు మొన్న మొన్నటి వరకూ వాళ్ళ తాతయ్య పక్కన చేరి మంచి కధలు చెప్పమని అడిగే వారు. వీళ్ళు కాలేజ్ లకు రాక పోతే ఇంకా అడుగుతూనే ఉండే వారేమో ...... ఆ కధల ఎఫెక్ట్ తదుపరి జీవితంలో ఎంత ఉంటుందో నాకు తెలుసు. వంద "ఈ టెక్నో" స్కూళ్ళు కలిసి చెప్పింది వాటి కాలి గోటికి సరి పోవు. 

"కరెక్టే గాని ... ఉల్లాసాన్నిచ్చే పరిసరాలు ..... "

"నీకదే చెప్పబోతున్నాను ..... ఉల్లాసాన్నిచ్చే పరిసరాలను ఎంజాయ్ చెయ్యాలంటే ముందు నీ మనసు అందుకు అనువుగా ఉండాలి. "

"నాకు సరిగా అర్ధం కాలేదు సార్ "

" చూడు మనసు ప్రశాంతంగా ఉంచుకొని ఉదయాన్నే  తూర్పు గోదావరి లో వేమగిరి నుండి రావులపాలెం వరకూ బస్ లో వెళుతూ అటూ ఇటూ చూసుకుంటూ వెళ్ళు ఆ పూల తోటలు ఎంతందంగా ఉంటాయో ....... అదే కుళ్ళి పోయిన మనసు తో శ్రీనగర్  లోని మొఘల్ గార్డెన్స్ లో కూర్చున్నా ఉల్లాసం ఉండదు ..... ఆ తేడా తెలుసుకో .... "

"మనసు ప్రశాంతంగా ఉంచుకోడానికి మీరేమి చేస్తారు ... ?"

"నీకెదురుగా ఏముంది ?"

"కప్ బోర్డ్ "

"దాంట్లో ఏమున్నాయి ?'

"ఏవేవో పుస్తకాలు .... "

"లోపల కప్ బోర్డ్ లలో కూడా ఇవే ఉంటాయ్. సెల్లార్ లో నా పార్కింగ్ ప్లేస్ లో టూ వీలర్ ఉంటుంది. దానిమీదే మేము తిరిగేది. పగలంతా ఉద్యోగంలో కష్టపడడం ..... ఇంటికొచ్చి ఏవైనా software మీద పని చేయడం ..... పుస్తకాలు చదవడం ....... మంచి మ్యూజిక్ వినడం ..... బంగారం మాట ఎత్తగానే శ్రీమతి మీద గయ్యి మనడం . నిద్ర రాగానే ఆ laptop పక్కకు నెట్టి సోఫాలో దిండు కిందకు లాక్కుని పడుకోడం ...... మా పిల్లలూ అంతే ..... ఇలా అడ్డదిడ్డంగా సామానంతా వదిలేసి పడకేసినందుకు తిట్టుకుంటూ .... మా శ్రీమతీ అలానే .  ఖాళీ ...లీవ్ కలిసొస్తే మంచి ప్రదేశాలకు వెళ్ళడం ......అంతే  "

"మరి ఫ్రెండ్స్ ..... బంధువులూ ..... "

"ఉన్నారు .... హంగూ ఆర్భాటాలు చేయకుండా ..... వీలయినంత వరకూ నలుగురికీ సహాయం చేయాలనుకునే మనస్తత్వం ఉన్న వారందరితోనూ .... మంచి సంబందాలు మైంటైన్ చేస్తాం .... "

"మరి కుళ్ళుతోన్న మనస్సులకు మంచి ఉదాహరణలు కూడా మీరే చెప్పాలి సార్ "

"ఇంకోసారి టీ అడగవు కదా ..... ?"

" లేదు ... సార్ .... "

"జాగ్రత్తగా విను .... నీవు గత ఎనిమిదేళ్లుగా ఇక్కడే అంటే మీ వూరికి దూరంగానే ఉన్నావు . అనుకోకుండా ఏదో కలిసొచ్చి మీ నాన్న గారు మీ నియోజకవర్గం M.L.A. అయిపోయ్యారనుకుందాం. వెంటనే నీవక్కడ వాలి పోతావన్న మాట. అంతే కాకుండా నియోజకవర్గ కాంట్రాక్టులు మొదలైన అన్ని విషయాల్లోనూ వీలు పెట్టేసి లక్షలు మూటగట్టేస్తావ్. అనుకోకుండా మీ నాన్న పెద్ద జబ్బు చేసి మూల పడిపోతాడనుకుందాం. పార్టీ నీకు టిక్కట్టు ఇవ్వలేదనుకుందాం. నీకు టెన్షన్ స్టార్ట్ అవ్వుద్ది .... నీవే ఇండిపెండెంట్ గా పోటీ చేసేద్దామనుకుంటావ్. ఈ లోపులో నీవు చేసిన దొంగ పనులు మీద కేసులు మొదలై పోతాయ్. పేపర్లోళ్ళు ... కోర్టులు .... నీకు నిద్ర లేకుండా చేస్తూనే ఉంటారు.  అయ్యలారా ....... మా నాన్న... జబ్బుతో మూల పడి పోయినా ... జాలి చూపలేదయ్యా ... పార్టీ వాళ్ళు .... అంటూ నీవు జనాల్లో పడతావ్ .... ఎందుకంటే నీకు ఏదో పదవి లేక పోతే  జీవితాంతం వూసలు లెక్క పెడుతూనే ఉండాలి. టెన్షన్ తో లో లోపల చస్తూనే దొంగ నవ్వుతో బయట తిరగాలి .... రోజూ టీవీ లో కూడా చూస్తున్నావు కదా ...... ఇది కుళ్ళుతోన్న మనసుకి ఉదాహరణ . 
                             అలాంటి ఎదవ బ్రతుకు కావాలా ..... ?ఏదో కష్టపడి GATE exam కోసం కష్టపడి ఒక మంచి రాంక్ సంపాదించుకుని ఉద్యోగమో .....M. Tech సీటో సంపాదించుకుని ... నాలా సింపుల్ గా బ్రతికితే బాగుంటుందో ... నీవే ఆలోచించుకో ....."

"మనిషి అనిపించుకునేందుకు వీలు లేని నీచ ... నికృష్ట ...... దౌర్భాగ్యుడెవడైనా అయితే తప్ప ..... మీ దారిలోనే బ్రతకడమే సుఖం కదా సార్ .... "

" శభాష్ ..... ఇంకొక రౌండ్ టీ తాగుదాం ...... "

కన్నీళ్లు .... సామాన్యులకుంటాయ్ .... అవి లేని రాక్షసులను సమాజంనుండి .... ఏరేద్దాం ..... లేదంటే మనమే ఏరయ్యబడతాం ....

మొదట అంతగా పట్టించుకోలేదు కానీ మా శ్రీమతి బాధ పడలేక  "కలర్స్"  ఛానల్  లో వస్తున్న " బాలికా వధు " సీరియల్ చూడడం మొదలు పెట్టాను. కాస్తో కూస్తో చాలా ఎపిసోడ్స్ లో మానవీయ కోణాన్ని కాస్త మంచిగానే ఆవిష్కరిస్తున్నందువలన చూడడం కొనసాగించాను. ఈ రోజు , నిన్న ఎపిసోడ్స్ చూసిన వారికి వేరే కోణం కూడా స్ఫురించి ఉండొచ్చు . ఒక వ్యక్తి జైలు జీవితం అనుభవిస్తుండగానే అతడి కుమారుడు కూడా హత్యా నేరం మీద అదే జైలుకి తీసుకుని రాబడతాడు. హతాశుడైన ఆ తండ్రి కొడుకుని దండించబోతే ఆ కుమారుడే తిరిగి తండ్రి ని కొట్టి "నీవు సరిగా ఉంటే నా బ్రతుకెందుకిలా ఉంటుంది ?" అని అడుగుతాడు. తెల్లారేసరికి ఆ తండ్రి ఖైదీ చనిపోతాడు. ఇదంతా ప్రత్యక్షంగా చూసిన వేరే ఖైదీ కి జీవితం మీద ఉండే దృక్పధం మారుతుంది. తన కుమారుడికి సరైన జీవితం అందజేస్తున్న తనను వదిలేసిన భార్యను ..... ఆమెను పునర్వివాహం చేసుకున్న వ్యక్తిని మనసారా అభినందిస్తాడు. అంతే కాకుండా తను అలా కావడానికి కారణభూతులైన తలిదండ్రులను అసహ్యించుకోవడం ప్రారంభిస్తాడు. 

ఇదంతా చాలా బాగుంది. కానీ ఇది సామాన్యుల కధ. కానీ కొంత మంది అసమాన్యులు ...... అన్నిటికీ అతీతులు ఉంటారు . వీరి కుటుంబాలలో తండ్రీ ... కొడుకులు జైలులో తారసపడే అవకాశం త్రుటి లో తప్పి పోయింది. సరే వీరిని జైలులో సంవత్సరాల తరబడి ఉంచినా కూడా వీరిలో మార్పు వస్తుందని ఆశించినవాడంత వెర్రిబాగులువాడు మరెవ్వరూ ఉండరు. ఎందుకంటే వీరికి జైలులోనే సకల సౌకర్యాలు అమరుతాయ్. సామాన్యులతో సహజీవనం చేస్తేనే కదా .... వాళ్ళ కష్ట సుఖాలపై అవగాహన ఏర్పడుతుంది. కానీ వీరికి ఆ అవకాశం  ఉండదు. ఆ మాత్రం మనసు ఉంటే తన కుటుంబ స్వార్ధం కోసం బలై పోయి కోర్టుల చుట్టూ .... జైళ్లకు చుట్టాల వల్లే తిరుగుతున్న అధికారులు పట్ల కాస్తంత సానుభూతి కూడా ఉండదు .  అసలు వీళ్ళ దృష్టిలో చట్టం .... నేరం ..... అంటూ ఉండవు . అక్రమ సంపాదన .... తన కులస్తులలో మెజారిటీ ..... తను నమ్మిన మతంలో మెజారిటీ ...... తన వైపే ఉన్నారనే నమ్మకం .......

అసలు ఈ విధమైన వాళ్ళు ఒక ఎత్తయితే ...... వీళ్ళను తలపై మోస్తున్న వాళ్ళను ఏమి చేయాలో ప్రజలే ఆలోచించాలి. 

"అయ్యా ..... క్విడ్ ప్రో ..... జరిగిందని నిరూపణ జరిగింది కదా ..... "

"ఆ ..... అధికారంలో ఉన్న వాళ్ళు ఆ మాత్రం చేయరా ..... మీరు మరీను " ఒక పెద్ద మనిషి సమాధానం . 

"అయ్యా ..... enforcement వారు జప్తులు కూడా చేసారు ...... "

"అంతే కదా ...... నిజంగా నేరం ఐతే జైల్లోనే పెట్టే వారు కదా ..... " ఒక వీర భక్తుడి సమర్ధన. 

"అయ్యా .... కనీసం అభివృద్ధి సూచీలనైనా పరిగణనలోనికి తీసుందాం .... "

"మీరెన్నైనా చెప్పండి .... 2004 నుండీ కాస్తంత లీజర్ గా ఉద్యోగాలు చేసుకుంటున్నాం ..... కావాలనుకున్నప్పుడు వెళ్తున్నాం ...... కావాలనుకున్నప్పుడు వచ్చేస్తున్నాం ..... అంతకు ముందు కరెక్ట్ టైం కు వెళ్ళలేక చచ్చేవాళ్ళం"
రిటైర్మెంట్ రేపో మాపో అన్నట్టు గా ఉన్న మహిళా మణి వ్యాఖ్య. ఆవిడ చేతిలో ఒక మత గ్రంధం కూడా ఉంది. 

పైన వాళ్ళు మాట్లాడిన మాటలు సమాజానికి .... మొత్తంగా మానవతకే ద్రోహమని మాట్లాడిన వాళ్లకు తెలియదా ? కానీ మత .... కుల గజ్జి తో నిండిన ఈ మూర్ఖులకు మానవత్వం కంటే తమ నాయకుడి తాత్విక దృక్ఫధమే అంటే "అవకాసమున్నంత వరకూ దోచుకో ...... అవకాశం లేని వాళ్ళు మాత్రమే నీతి కబుర్లు చెబుతారు " అనేది నరనరానా నిండి ఉంటుంది. ఈ భావన సమాజం అంతా పాకిపోతే సమాజం ఎలా ఉంటుందో ఊహించుకుంటేనే భయంతో వొళ్ళు గగుర్పాటుకు గురౌతోంది. అంటే ఒక విధంగా ఈ విధమైన మాటలు మాట్లాడే వాళ్ళ మనసు రాక్షసత్వం నిండి ఉంటుంది. కాబట్టి ఒక తేలునో ..... పామునో చూస్తే మీలో ఏ ఫీలింగ్స్ ఏర్పడతాయో ..... దానికి మీరు ఎలా స్పందిస్తారో ... అలానే ఈ వ్యక్తులను చూసినప్పుడు స్పందించండి. వీళ్ళను ఉపేక్షిస్తే విషపురుగులను మన మధ్యే తిరగడానికి మనం ఒప్పుకున్నట్లే .... మన సర్వనాశనానికి మనమే మార్గం వేసుకున్నట్లు .... 

ఈ పురుగులు గుంపులుగా ఉంటాయ్ .... అయినా భయపడకండి ...... పాముని ... పామని చూపించిన వెంటనే ప్రజలు తమ పని తాము చేస్తారు. 2014 లోనే వీళ్ళ నాయకుడిని రేపిస్ట్ లు ... హత్యలు చేసిన వాళ్ళను ఉంచిన సెల్ లో వీళ్ళ నాయకుడిని చూసి పండగ చేసుకుందాం. 





"